Wat zijn de Romaanse talen

De moderne talen die we vandaag in onze landen aantreffen, zijn afkomstig uit een specifiek verleden waardoor ze evolueren naar wat ze nu zijn. Talen zoals Castiliaans, Frans of Italiaans hebben een gemeenschappelijke oorsprong, dat wil zeggen, ze komen allemaal uit dezelfde taal, het Latijn, dat in de loop van de tijd is geëvolueerd en sterk differentieert naar de regio waarin het werd gebruikt tot nu, het zijn compleet verschillende talen. Dit zijn enkele van de Romaanse talen, maar er zijn er meer! In dit artikel gaan we de geschiedenis van de taal ontdekken, die aangeeft welke de Romaanse talen zijn, zodat je dus beter weet waar onze taal vandaan komt.

Oorsprong van Romaanse talen

Als we in de tijd van Europa reizen, ontdekken we dat de eerste grote beschavingen de Grieken en Romeinen waren . De eerste slaagde erin zijn rijk uit te breiden naar aangrenzende maritieme regio's, omdat het door zijn eigen geografie niet toestond het grondgebied te bestrijken via wegen, waardoor gebieden zoals Italië volledig werden beïnvloed door de Griekse cultuur. Maar de mogelijkheden van dit schiereiland waren groter en daarom won beetje bij beetje Rome de strijd tegen Griekenland en veroverde meer grondgebied waardoor het Romeinse Rijk ontstond.

De taal van dit rijk was het Latijn, dat lange tijd de enige taal was die op het hele Romeinse grondgebied werd gesproken. De tactiek van Rome was om alle macht in die stad te centraliseren en van daaruit alle andere aangesloten landen om zich te houden aan de wetten, cultuur, religie en de Romeinse taal. Maar de uitbreiding en grootsheid van het rijk was op zijn beurt de oorzaak van zijn eigen val, omdat de keizer niet bestand was tegen de samenhang tussen zulke verschillende gebieden en vooral zo ver weg van de centraliserende focus.

In de landen van het Romeinse rijk begonnen ze dan ook Latijn te spreken, maar beetje bij beetje begonnen de talen variaties te vertonen vanwege de behoeften van elk volk, de basistalen die oorspronkelijk voor het Latijn waren, tot de meer "vulgaire" spraak "vanuit de stad komen, enzovoort. Al deze elementen kwamen overeen met nieuwe 'latijnen', dat wil zeggen, nieuwe talen die anders waren dan het origineel en die met de tijd zo verschillend waren dat ze zelfs niet begrepen konden worden door de sprekers van de Latijnse cultus.

Dit is hoe de Romaanse talen verschenen, dat wil zeggen talen die van "Rome" komen maar die van elkaar verschillen, zo veel dat ze uiteindelijk een eigen taal vormden met zijn grammatica, de morfologie en de orthografische regels.

Iberisch-Romaanse talen

Het Romeinse rijk drong diep door in het Iberisch schiereiland en veroorzaakte een belangrijke impact, zowel in de organisatie van de territoria, in de oprichting van steden als in de vestiging van een taal en religie die uit Rome kwam.

Maar, zoals we al eerder hebben gezegd, met de tijd paste het Latijn dat werd gesproken in de koloniën zich aan aan de behoeften van elke stad en verscheen daarom varianten van de taal die verschillende en unieke Romaanse talen werden :

Castiliaans : sinds de tiende eeuw kunnen we al spreken van het feit dat Castiliaans als zijn eigen taal bestond. Het bewijs hiervan is de opkomst van teksten zoals de "Glosas emilianenses" of de "Silent Glosses" die getuigen van het bestaan en de consolidatie van de taal, zelfs in beschaafde gebieden (zoals schrijven).
Portugees : sinds de twaalfde eeuw kan men spreken van het bestaan van het Portugees als een taal die verschilt van het Latijn.
Gallego : ook zijn oorsprong is in de XII eeuw en het is een dialect van het Portugees dat werd gesproken in Spanje. Maar we moeten niet vergeten dat Portugees en Galicisch in de Middeleeuwen dezelfde taal waren.
Italiaans : vanaf de negende eeuw begon het te zien hoe er op het Italiaanse grondgebied grote variaties in het Latijn waren die sterk verschilden van de oorspronkelijke taal. Momenteel heeft het Italiaans meer dan 200 dialecten die een weerspiegeling zijn van de grote taalkundige verscheidenheid die deze regio tijdens de eerste jaren van consolidatie van de taal heeft ervaren.

Gallo-Romeinse talen

In het gebied van het oude Gallië had ook het Romeinse rijk op alle niveaus een grote invloed. Dit is de reden waarom de talen die we nu in dit gebied vinden ook romaans zijn:

Frans : van IX na de eed van Straatsburg kunnen we aangeven dat Frans de taal is die in dat gebied wordt gesproken. Het is ook een taal met veel dialectale variëteiten die de grote taalkundige verscheidenheid weerspiegelen die er in het gebied was en is.
Waals : dit is een taal die voornamelijk in België wordt gesproken en in feite wordt beschouwd als een regionale taal. Het is bekend over het tussen de twaalfde en dertiende eeuw.
Picardo : is een taal die gesproken wordt in het noorden van Calais en in Picardië, twee Franse steden, naast het westelijke deel van Wallonië, in België, waar het wordt beschouwd als een regionale taal. Het is bekend over het van de XII en XIII.

Occitaans-Romeinse talen

In het gebied van het oude Occitanië had het Romeinse Rijk ook een grote invloed en daarmee ook de Latijnse taal. Na verloop van tijd werd het ontrafeld en leidde het tot de verschijning van twee Romaanse talen zoals het volgende:

Catalaans : sinds het einde van de twaalfde eeuw zijn er aanwijzingen dat het Catalaans een andere taal is dan het Latijn. Op dit moment is het de co-officiële taal in Catalonië (Spanje) naast de Castiliaanse taal. Maar het Catalaans wordt niet alleen in deze regio gesproken, maar ook uitgebreid door de Valenciaanse Gemeenschap, de Balearen, Andorra, Roussillon (Frankrijk) en Alghero (Italië). De reden voor deze taalkundige uitbreiding was het bedrijf dat werd uitgevoerd door Jaime I El Conquistador.
Occitaans : ook bekend als 'oc-taal' wordt voor de eerste keer in de tiende eeuw bevestigd. In het begin verwees het naar 'Occitaans' naar de verzameling talen die zich in het noorden en het middenwesten bevonden, evenals de Gascon. We moeten erop wijzen dat tijdens de Middeleeuwen Occitaans en Catalaans één enkele taal waren die aan het einde van de XIII en het begin van de XIV eindigden met scheiden en differentiëren.

Uitdaging - Romeinse talen

De Romeinse invloed kwam ook naar het gebied dat we nu kennen als Zwitserland en leidde daarom tot de opkomst van Romaanse talen, zoals de volgende:

Interromanche : het is een lingua franca die werd gebruikt in Zwitserland en die de 20 dialecten romanches verenigde die zich in het gebied bevonden. Momenteel is het een officiële taal in de Zwitserse Graubünden.
Ladino-dialecten : in de Dolomieten van Italië wordt deze taal als een regionale taal beschouwd.
Furlano : ook in de provincie Udine, in Italië, wordt deze taal gesproken die als een regionale taal wordt beschouwd.

Roemeens, een Romaanse taal

Een andere een van de románicas- dochters van het Latijn is het Roemeens dat in de XII begon te verschijnen, maar het is pas op de XV, toen het volledige kennis hierover had. De oude Romeinse provincie Dacia heette Roemenië en vanaf hier verscheen de dialectale variëteit die uiteindelijk zijn eigen taal oprichtte.

Binnen het Roemeens zijn er 4 zeer verschillende dialecten:

Daco-Roemeens
Maldavo
Vlach
Transsylvanische

Romaanse taal van Sardinië

Op het eiland Sardinië, Italië, is een van de Romaanse talen die het best bewaard zijn gebleven in de tijd. Dit is de Sardijnse taal die in de elfde verscheen en die nog steeds officieel is in de regio. Het biedt 3 gedifferentieerde dialecten: